Reklam ve tabela dizayncısı Bahattin Yılmaz’ın (43) 15 yıl evvel burnunda siğil çıktı. Vakitle yüzündeki siğil sayısı arttı ve yara oluşturmaya başladı. Bunun üzerine 5 yıl evvel gittiği hastanede cilt kanseri teşhisi kondu. Geçen süreçte dudağı, burnu, damağı ve gözlerini kaybeden Yılmaz, şu an 914 lira engelli maaşının 400 lirasıyla kiraladığı eski bir sanayi sitesindeki dükkanda ömrünü sürdürüyor.
Yüzünü daima sargıda tutmak zorunda kalan Yılmaz, şunları söyledi:
”Suratım, burnum, dudaklarım ve damağım yok. Daha evvel görebiliyordum, lakin şu an sol gözümü de kaybettim. Sağ gözümle de yalnızca biraz ışığı görebiliyorum. Her vakit Allah’a şükrettim. Kızımı görebildiğim için şükrettim. Ancak şu an kızımı da göremiyorum. Görme yeteneğimi de kaybedince psikolojim bozuldu.”
‘ÇAY İÇMEYİ VE YÜZÜMÜ YIKAMAYI ÖZLEDİM’
Kızını öpemediği için üzüldüğünü söyleyen Yılmaz, “Yüzüm olmadığı için beşerler benden korkup, çekiniyor. Kızımla el ele sokakta gezemiyorum. Bir bardak çay içmeyi özledim. Çocuğumun elini tutup gezdiremiyorum. Çatalı bile sıkıntı tutuyorum artık. En çok da yüzümü yıkamayı özledim. Bir an evvel tedavi olup, eski sıhhatime kavuşmak istiyorum” dedi.
Kalacak yeri olmadığı için de engelli maaşıyla tuttuğu dükkanda yaşadığını belirten Yılmaz, şu an kendisine 11 yıl evvel boşandığı eşi Şeyma Bayram ile onun yanında kalan kızı Nahide Yılmaz’ın yardım ettiğini söyledi. Yılmaz, ”Şeyma ile 10 yıl evli kaldım. Sonra anlaşamadık, boşandık. Lakin ben sonradan bu türlü hastalanınca bana takviye oldu. Kızımdan ve ondan öteki kimsem de yok. Kızımı çok seviyorum, aslında birkaç sefer intihar etmeye kalkıştım o üzülmesin diye vazgeçtim” dedi.
BOŞANDIĞI EŞİNE YARDIMCI OLUYOR
Eşinin eski sıhhatine kavuşması için yardım isteyen Şeyma Bayram (36), ” Eşimden 11 yıl evvel boşandım. Fakat sonradan bu durumunu öğrendim, ona dayanak olsun diye kızımla görüştürmeye başladım. Sonradan Bahattin gözlerini de kaybetti. Bu sefer de o kızını göremiyor ve üzülüyor. Manevi olarak takviye verebiliyorum. Evvel Allah’a sonra insanlara hürmetimiz var. O yüzden biz ayrılsak bile uygar olarak çocuklarımızı anne babasından farklı tutmamalıyız. Kızım, ‘Neden kimse yardım etmiyor’ diye daima soruyor” diye konuştu.
‘BABAMLA EL ELE GEZMEK İSTİYORUM’
Babasını çok sevdiğini belirten 7’nci sınıf öğrencisi Nahide Yılmaz (13) da, “Babamın bu türlü olmasına üzülüyorum. İnsanların yardımcı olmasını istiyorum ancak yardımcı olabilirler mi onu da bilmiyorum. Babamla el ele gezmek isterim. Bu beni keyifli eder” dedi.
Milliyet
