Yıkılan binaların hafriyatları kamyonlara yüklenip Menemen ve Kemalpaşa’daki döküm alanlarına götürülüyor. Depremzedeler, yakınlarının akabinde anılarını da kaybetmemek için bu molozların peşine düştü. Kimi ölen eşinin kolyesini, kimi çocuklarının oyuncaklarını, kimi annesinin giysisini arıyor…
Çadıra koşuyorlar
32 kişinin öldüğü Emrah Apartmanı sakinleri ise Türk Kızılay tarafından kurulan ve dairelerden çıkan eşyaların toplandığı çadıra koşuyor. Buca’daki çadırda imaj başınızı döndürüyor. Masaların üzerine yayılmış aile fotoğraflarındaki yüzler güya gözünüzün içine bakıyor. Siyah beyaz kareler ortasında, Yüksel ailesine babalarından gönderilmiş bir tebrik kartının ardına yazılmış, “İyi yaşa” temennisi yüreğinizi acıtıyor. Bir köşede ‘Haktanır ailesi’ etiketli evrak içinde sarsıntıda hayatını yitiren Nebahat – Halil Haktanır çiftiyle çocuklarının fotoğrafları bulunuyor. Bir diğer evrakta ise ‘Güzle’ ailesinin fotoğrafları… Apartmanın müteahhiti Hayati Uzun’un oğluna ilişkin eski bir kare de dikkat çekiyor.
Geride kalanlar
Raflardaki yığınla eşya sahiplerini bekliyor. Yerde ise enkazın tozu ile kaplı ayakkabılar sıralanmış… Ezilmiş demir bir kazan, parçalanmış kitaplar zelzelenin evrakı gibi… Defterler ortasında bir dedenin torununa yazdığı sevgi dolu satırlar, elektrik, su faturaları, davetiyeler, “En hoş düşüm sensin…” yazılı yaş günü kartları… Birdenbire gelen bir felaketle alt üst olan onca hayat… Türk Kızılay İzmir Şube Lideri Kerem Fahri Baykalmış, çadıra 13 günde 38 ailenin geldiğini belirtti ve “Onlar için burada olmak ikinci bir travmaydı. O yüzden psikologlarımız da yanlarındaydı. Çadırımızdaki eşyaları kümelere ayırdık. Apartman vazifelileri de bize yardımcı oldu. Değerli eşyaları polise teslim ettik. Burada hâlâ eşyalar mevcut, kimi aileler de ıstıraptan gelemiyor…” dedi.
Altın kalpli kolye
Çadırda depremzedelerle ilgilenen Afet Müdahale Ünitesi vazifelisi Ceren Büşra Daylan, şahit olduğu anları şöyle anlattı: “İki çocuğu ve eşini kaybeden baba Nuri Yüksel geldi, oğlu Ilgaz’ın yalnızca madalyasını bulabildi, bir de eşine ilişkin giysiyi… Müteahhit Hayati Uzun’un oğlu Murat Uzun hastaneden çıkınca çadıra koştu. Sarsıntıda eşiyle iki çocuğunu kaybetti ve bu yüzden babasına çok öfkeliydi. Eşinin altın kalpli kolyesini arıyordu, bulduk, kendisine teslim ederken bakamadı.”
Fotoğraf arşivi yok oldu
17 kişinin ömrünü yitirdiği Doğanlar Apartmanı’nın birinci katında oturan ve sarsıntıdan tesadüfen kurtulan fotoğraf sanatkarı Tahir Ün ile eşi Ayşe Ün de enkazdan yalnızca birkaç özel eşyasını kurtarabilenlerden. Tahir Ün, “46 yıllık birikimim olan fotoğraf arşivimin büyük kısmı enkazda kayboldu. 4 kitabımdan 3’ünün baskıları enkaz altında kaldı. Dedemin Balkan harbinde aldığı gümüş madalyası ve Kore şehidi amcamın fotoğraf makinası vardı, bulmayı çok isterdik lakin olmadı…”
Milliyet
