Aydın Hasan / ANKARA – Türkiye 15 Temmuz 2016 gecesi, neredeyse her evresini açık gözlerle dakika dakika izlediği bir kâbusu yaşadı. Kendi halkını korkutmak için asker üniforması giyen FETÖ’cüler, kentler üzerinde alçak uçuş yapan savaş uçaklarından bombalar attılar. Bombaların gayelerinden biri de ulusal iradenin karargâhı Meclis idi. Helikopterler, Genelkurmay kavşağında halkın üzerine mühimmat bombaları fırlattı. Tanklar; köprü üzerinde, caddede, sokakta askerin, polisin ve sivillerin üzerine sürüldü. Lakin bu kâbus kısa sürdü. Devlet, teslim olmadı. Millet; devletini, ipi emperyalizmin elindeki mollanın teslim almasına müsaade vermedi. Türk halkı, o gece Türkiye’ye kâbus yaşatmak isteyenleri tarihin çöplüğüne atılmış figüranları olmaya mahkûm etti.
15 Temmuz 2016 gecesinin öyküsünü anlayabilmek için öncesinde yaşanan gelişmeleri ana sınırlarıyla ele almak gerekiyor. 15 Temmuz darbe teşebbüsü her ne kadar ordu içindeki rütbeli subaylar tarafından uygulamaya geçirilse de gerisinde planlayıcıları ve yöneticileri ortasında ABD’de yaşayan FETÖ’nün başındaki Fetullah Gülen ile onun Türkiye’deki imamları vardı. FETÖ’nün polisteki, yargıdaki ve telekomünikasyon alanındaki uzman takımları da, darbede makul ölçüde rol oynamaları için görevlendirilmişti. Şayet darbe teşebbüsü başarılı olsaydı amaçta yalnızca hükümet sistemi değil rejim değişikliği de vardı. Fetullah Gülen, dini bir otorite sıfatıyla Türkiye’ye dönecekti. Türkiye, muhtemelen vahim bir iç savaşın içine sürüklenecekti. FETÖ’nün imamları, 15 Temmuz’u Ankara’da kiralanan konutlarda, ordu içindeki FETÖ’cü subaylarla aylar süren toplantıların sonucunda planlamıştı. Darbe teşebbüsünün zirvesindeki isimlerden biri olan Adil Öksüz, 15 Temmuz’dan bir kaç gün evvel ABD’ye giderek, darbe planını Gülen’e onaylatmış ve çabucak Türkiye’ye dönmüştü. Gülen, kendini Atatürk’ün kurduğu çağdaş devleti ortadan kaldıracak, dini hayatı irşad edecek bir kurtarıcı olarak görüyordu.
Açıkça devleti ele geçirme operasyonunun birinci atağı ise 7 Şubat 2012’de MİT operasyonu ile yapılmıştı. FETÖ savcısı olduğu ortaya çıkan Sadrettin Sarıkaya, 7 Şubat 2012’de MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ı söz vermeye çağırdı. Çağırma bildirisinin zamanlaması, periyodun Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan’ın İstanbul’da ikinci kere ameliyat olacağı güne denk getirilmişti. Fidan tutuklanacak, MİT cemaat tarafından ele geçirilecekti. Erdoğan, kurulan tuzağı görünce Fidan tabir vermeye gitmedi ve 18 Şubat 2012’de MİT yasasında değişiklik yapıldı. FETÖ, iktidara yönelik ikinci atılımını 17-25 Aralık 2013’teki soruşturmalar ile yaptı. İktidara yönelik olarak yargı ve polis eliyle bir darbe yapılmak isteniyordu. FETÖ’nün artık zımnî maksadı olduğu, devlette paralel bir yapılanma kurduğu ortaya çıkmıştı. Erdoğan, 30 Mart 2014’teki lokal seçim öncesinde FETÖ’ye karşı birinci gayretini meydanlarda verdi. Erdoğan, 2015 yılında yapılan Haziran seçiminin akabinde erken seçime gidildiği Kasım’daki genel seçimde de gücünü korudu. 2016 yılına girildiğinde FETÖ’nün devletten tasfiyesi operasyonları başlatılmıştı. Yargı ve poliste çözülme sürecine giren FETÖ, Türk Silahlı Kuvvetleri bünyesi içine gizlenmiş, askeri hiyerarşi dışında hareket eden ögeleri ile 15 Temmuz 2016’da darbe teşebbüsünde bulundu. Fakat Türk halkı, bir yaz akşamı tüm dünyada hayranlık uyandıran ruh hali içinde sokaklara döküldü. O denli ki, ses duvarını aşarak çak uçuş yapan savaş uçaklarının fecî uğultusu altında, atılan top mermilerinin üstüne koştu. Bu direniş sayesinde akşam saatlerinde başlayan darbe teşebbüsü, sabahın birinci ışıklarıyla birlikte hain karanlığa gömüldü. Darbe teşebbüsünün arkasındaki kişi ABD’de yaşayan Fetullah Gülen’di.
Milliyet
