İhsan Dindar / Milliyet.com.tr – Netflix imali ‘Into the Night’ dizisinde canlandırdığı karakter ve daha fazlasını konuşmak için bir ortaya geldiğimiz Mehmet Kurtuluş, üretimin hazırlık sürecini ve salgın şartlarında gerçekleşen çekimlere dair detayları paylaştı. Toplumsal medyada gördüğü olumlu reaksiyonlardan büyük bir memnunluk duyduğunu söz eden Mehmet Kurtuluş, dizinin üçüncü dönemine dair sorularımızı da yanıtladı.
Şu an sanırım Hamburg’dasınız. Öncelikle her şey yolunda mı? İnsanlık bir asır ortadan sonra önemli bir pandemiyle karşı karşıya. Bu süreçte günleriniz nasıl geçiyor?
Herkes üzere biz de pandemi koşullarına uyduk. Geçen yılın başlarında konuştuğumuz oldukça hoş projeler vardı. Bir an geldi ve hepsi birden kayboldu. İlerleyen devirde de pandemi koşullarında yaşamaya alışınca hayatımızda bir nebze hareketlenme başladı. Birinci olarak 2020 yazında İspanya’da bir kızılderili ve kovboy sineması çektik. Sonrasında da Brüksel’de Into the Night dizisinin ikinci dönem çekimlerine geçtik. İspanya’daki sinema yaz aylarında ve dört yanı açık bir ortamda çekildiği için nispeten daha kolaydı. Ancak Brüksel’e geçince bir barınağa girdik. Herkesle aralı bir biçimdeydik. Hepimiz maske takmak durumundaydık. Çekim yaptığımız devirde Belçika’da olaylarda patlama yaşanıyordu.
Pekala bu süreçte gündelik yaşantınız nasıldı? Konutta geçmesi gereken uzun bir vakit dilimi vardı.
Çok şükür işimiz vardı. Başım ona odaklanmıştı. Fakat haklısın, uzun bir müddetti. Belçika hadiseler nedeniyle kıpkırmızıydı. Brüksel’de sokakta birine rastlamak imkânsızdı. Akşamları setten meskene dönerken yolda otomobile bile rastlamıyordum. Nitekim çok tuhaf bir durumdu.
Bu anlattıklarınız o yaşadığımız bence distopik olan şeyleri bir defa daha anımsattı. Bu distopya konusunu, yavaş yavaş diziye de gelecek biçimde, sürdürmek istiyorum. Into the Night’ta da tam da bizlerin yaşadığına benzeri bir atmosfer var. Dizi için size teklif geldiğinde pandemi daha ortada yoktu. Teklif gelince ne düşündünüz? Nasıl bir şey canlandı başınızda?
Evet hakikat. Teklif 2019’un Şubat ayında gelmişti. Prodüktörüm aradı ve “Mehmet sen Fransızca konuşuyorsun değil mi?” diye sordu. “Evet” dedim. Sonrasında senaryolar İngilizce geldi. Muhtemelen beni bir Fransız rolünde görmek istediklerini düşündüm. Altı kısmın senaryosunu okudum fakat ortada Fransız yoktu. O an anladım ki oysaki dizi Fransızca olacakmış. Bu durum beni heyecanlandırdı. Zira Fransızca bir projede yer almayı istiyordum. Daha evvel de küçük çalışmalarım olmuştu lakin bu kapsamda bir Fransızca projem benim için de birinci oldu.
Biz izlerken fark etmedik fakat Fransızca konuşmak bu noktada sizi zorladı mı?
Senaryo aslında İngilizce yazılıyor. Ritmi de ona nazaran kurgulanıyor. Onu Fransızca’ya çevirdiğinde sahnenin ritmi de değişiyor. Sonuçta Fransızca’da cümleler biraz daha uzun. Arkadaşlarla bu ritim üzerine de çalıştık. Çok şükür bir sorun da yaşamadık.
“UZUN BİR SİNEMA OLARAK GÖRÜYORUM”
Öncesinde Mükemmel Yüzyıl ve Hakan Muhafız dizilerinde de yer aldınız. Lakin oyunculuk mesleğinizin değerli bir kısmı de sinemalar üzerine şurası. Bu noktada dizinin sinemaya nazaran ne üzere farklarını gözlemlediniz? Özellikle çalışma disiplini bakımından daha mı zordu?
Into the Night özelinde bakacak olursak dizinin bir dönemi altı kısım. Ben bunu açıkçası uzun bir sinema olarak görüyorum. Tamamını izlemeye başladığınızda üç buçuk saat sonra bitiyor. Tam bir sinema olarak görüyorum. Çalışma usulüm da o denli oldu. Fakat genel manada dizi ve sinema çalışmaları ortasında fark bence şu, sinemada önünde 100-120 sayfan var. Başından sonuna kadar bir bağ kurabiliyorsun. Karakterin seyahati aşikâr. Fakat diziye baktığımızda ise bu daima o denli olmuyor. Diziye başlıyorsun birkaç dönem sonra büsbütün öteki bir yere varabiliyorsun. Zira dizilerin başı muhakkak sonu biraz açık. Hasebiyle hazırlık hali de biraz farklı oluyor. Dizi biraz karanlıkta uçmak üzere. Dizilerde seyircilerin tesiri de kelam konusu.
Seyircilerin dizide tesiri ve tepkisine da geleceğim fakat öncesinde biraz çekim sürecine dair de konuşmak istiyorum. Başta değindiğiniz üzere kuvvetli bir periyotta gerçekleşti çekimler. Ne üzere zorluklarla karşılaştınız?
Bir bakıma çok zordu ancak bir bakıma da işimize geldi açıkçası. Bunu söyleyebilirim. Güç olan kısmı ailemizle temasımız azaldı. Bu süreçte telefon ve imajlı konuşmayla hasret giderdik. Üç-dört aylık süreçte ailemizle çok az görüşebildik. Bu süreçte Brüksel’de çekimlere odaklandık. Başka yandan da şöyle enteresan bir durum kelam konusuydu. Brüksel yakınlarında gerçekleşen çekimlerdeki barınakta yaşadıklarımızla dışarıdaki hayat aslında büyük benzerlik taşıyordu. Dizi çekimi sırasında içine girdiğimiz psikoloji ile gerçek hayatta o devir yaşananlar birbirine benziyordu.
Yabancılık çekmediniz yani?
Katiyetle. Doğal ki insan olarak gerçek hayatta içinde olduğumuz süreç çok üzücüydü. Fakat oyuncu olarak da çok besleyebilir seni bu durum. Çok şükür ki dizi çekimlerini planladığımız üzere bitirebildik. Zira öteki çekimlerde olan arkadaşlardan projelerinin yarım kaldığı haberlerini aldık. En berbatı de o. Hiç başlanmamış olsaydı tekrar daha iyi olurdu. Fakat bir projenin yarım kalması çok acı bir durum.
“TÜYLERİM DİKEN DİKEN OLDU”
Kelamı yavaş yavaş Ayaz karakterine getirmek istiyorum. Belçika üretimi milletlerarası bir dizide bir Türk karakter başrolde. Hatta bu dönem diziye Kıvanç Tatlıtuğ da dahil oldu. Dizinin yarattığı o cihanda Ayaz karakterini siz şahsî olarak nasıl tanımlarsınız?
Senaristimize teşekkür ederek başlamak istiyorum. Bu türlü hoş bir karakter ortaya çıkarmış. Dizinin direktörü Nabil Ben Yadir ile görüştüğümde bana dedi ki, “Mehmet senaryoyu okuduğumda çabucak kabul ettim.” Bu işi Ayaz karakterinden dolayı kabul ettiğini söyledi. “Bugüne kadar milletlerarası yapımlarda daima sarışın, mavi gözlü… Birinci kere böylesi memleketler arası platformda bizden biri bu formda yer alıyor. Benim için bir ilk” dedi. Ben de ona hak verdim. Nitekim haklı. Bu yüzden, projeyi kabul ettiğini söyledi. Tüylerim diken diken oldu. Bu tahlili benim de çok hoşuma gitti. Ayaz’ın yardımsever ve kollayıcı bir tarafı var. Birebir vakitte korkusuz. Bu istikametleri hoşuma gidiyor. Ben alışılmış ki rolüm boyunca kalbimi Ayaz için ortaya koyuyorum. Ayaz’a hizmet ediyorum ancak senaryoda yazmazsa o vakit senin de imkânların daha az oluyor. Senaristin görüşü, rolü kıymetli görmesi ve ona nazaran de rolün beslenmesi, bu üçü birleşiyor. Samimi birkaç arkadaşım “Mehmet hiç görmediğimiz istikametlerini bu dizide yakaladık” dediler mesela.
O taraflarınızı merak ettim…
Renk paletini düşünecek olursak çok renkli bir karakter aslında. İyi ve berbat. Süratli ve yavaş. Hem ağladığını görüyoruz hem de diğerini az kalsın öldürdüğünü. Bir oyuncu için çok bereketli bir durum. Köşede kalan bir karakter değil. Gelen tekliflerde hikayeye bakarken dikkat ettiğim noktalardan biri budur. Karakter hikayeye tesir ediyor mu? Üretim o karaktere nazaran istikamet alıyor mu? Into the Night’ta bu açıdan büyük bir talihle karşılaştım. Sizin için izlemesi nasıl keyifliyse benim için de anlatması o derece keyif verici.
“BANA NAZARAN DE ÜÇÜNCÜ DÖNEM KESİNLİKLE EKLENMELİ”
Into the Night’ın ikinci dönemine dair yorumlara baktım. Genel görüş diziye büyük beğeniyle yaklaşıldığı tarafında. Lakin herkes dizinin tam bittiği noktada büyük bir heyecan ve beklenti içerisinde. Dizinin devamı hakkında, olup olmayacağı tarafında bizimle paylaşabileceğiniz bir bilgi var mı?
Maalesef. Biz de bekliyoruz. Bana da soracak olursan üçüncü dönem kesinlikle eklenmeli.
Sizin performansınız odaklı olacak formda Into the Night hakkındaki yorumları inceledim. Bu süreçte sizin dikkatinizi çeken ne üzere yorumlar oldu?
Her şey çok olumlu. Aşağı üst her yorumda “gurur” sözüyle karşılaştım. “Bayrakları asın” biçimindeki yorumlara da çok rastladım. Doğal olarak benim de çok hoşuma gidiyor bu durum.
“SORUMLULUK EVVEL KENDİME KARŞI BAŞLIYOR”
Pekala bunun üzerinize bir sorumluluk yüklediğini hissediyor musunuz? Örneğin bundan sonrasında size gelecek bir rol teklifinde de buna dikkat edecek misiniz?
Bu sorumluluk esasen evvel kendime karşı başlıyor. Kendi işime karşı başlıyor o sorumluluk. İnşallah bundan sonra da bu türlü milletlerarası projelerde yer alırım. Diğer oyuncu arkadaşlarımızda katılır. Zira benim bu noktada olmam beni gelecek kuşaklar açısından da sevindiriyor. Zira onlar için bir örnek, bir kapı açma, bir ışık tutma açısından varım ben. Bana da yol gösterenler oldu. Geçmişte de milletlerarası üretimlerde yer aldım fakat 202 milyon kullanıcıya erişmek çok kıymetli. Memleketler arası sahnede öbür arkadaşlarımı da görmek istiyorum. Samuel Jackson’ın karşısına çıkıp bir rol oynamak mümkün. Ancak yapılması gereken ödevler var. İngilizce, Fransızca, Arapça üzere farklı lisanlar öğrenilmeli. Dediğiniz üzere Into the Night ile birlikte birinci sefer değerli bir rolde Türk var. İstikbalde bu devam etmeli.
Into the Night dizisinin ikinci döneminde Kıvanç Tatlıtuğ’yu da görüyoruz. Böylesi büyük bir üretimde iki Türk oyuncu yer alması sizin açınızdan nasıl bir tecrübe oldu?
Pandemi nedeniyle trafiğimiz pek olmadı. Örneğin çekimler esnasında ben Kıvanç’ı görmedim. Tıpkı anda çekemedik maalesef. Kıvanç Tatlıtuğ’u çok merak ediyorum. Şahsen tanışmıyoruz şimdi. Lakin bundan sonrası için iyisi diyelim.
Tıpkı dizi üzere röportajın sonunda da yeniden heyecanlı bir yerde bıraktınız, tebrik ediyorum. Pekala bunun dışında bizimle paylaşabileceğinzi bir proje hazırlığınız var mı?
Çalıştığım iki proje var şu an. Biri sinema, başkası ise dijital platform işi lakin bunu ilerleyen periyotta konuşalım.
Milliyet
