Prostat kanseri, prostat bezinden gelişen, çoğunlukla ileri yaşta yalnızca erkeklerde görülen bir kanser tipidir.
Erken teşhisle büsbütün tedavi talihi bulunması ve nispeten öbür kanserlere nazaran daha sık görülmesi prostat kanserine ve tedavilerine ilgiyi arttırmıştır. Her geçen gün daha yeni ve aktif tedaviler geliştirilmektedir.
Prostat kanserinin idrar kaçırma ile direkt bir bağı yoktur. İleri evre kanserlerde yahut tedavi sonrasında idrar kaçırma görülebilir.
Prostat kanseri ilerleyinceye kadar hastaların hissedeceği bariz bir probleme yol açmaz, kan testleri ve muayene ile tespit edilebilir. Bu yüzden hastaların 50 yaşından sonra nizamlı hekim denetimine gitmesi tam tedavi bahtını yakalayabilmesi için önerilmektedir.
Prostat kanseri erkeklerde en sık teşhis konulan kanser cinsidir. Akciğer kanserinden sonra erkeklerde kansere bağlı en sık 2’inci mevt sebebidir.
Bir erkeğin hayatı boyunca prostat kanseri geliştirme riski yüzde 16 iken buna bağlı vefat riski yüzde 2.9 olarak hesaplanmıştır.
Prostat kanseri riski 50 yaş üzerinde her sene daha da artmaktadır. Fakat bilhassa birinci derece akrabasında prostat kanseri olanlar için 40’lı yaşlar denetim için uygun olacaktır. Ayrıyeten ırksal ve çevresel faktörler de prostat kanseri gelişmesinde kıymetli olabilmekte. Örneğin Japon ırkında bu kanser daha az görülmesine karşın Amerika doğumlu Japon kökenli hastalarda görülme sıklığı artmaktadır.
Prostat kanseri başka kanserlere nazaran çoklukla daha yavaş ilerler, daha iyi seyreder. Lakin bu süreçte teşhis konulup tedavi edilmezse evresine bağlı olarak metastaz yapabilir. Evresi yükseldikçe bu risk de artmaktadır. Prostat kanserinin tedavisi birçok branşın ortak iştiraki ile yönetildiğinde daha da iyi sonuçlar alınabilmektedir. Hastalığın evresine nazaran ve hastanın genel durumuna bağlı olarak hastalara farklı tedavi seçenekleri sunulabilmektedir. Cerrahi, radyoterapi, hormon tedavisi ve kemoterapi şu anda günümüzde önerilen en önemli tedavi prosedürleridir.
Milliyet