BİZ KOLAY YILMAYIZ – BİLAL MEŞE / MİLLİYET
Yerliciyiz diye, yabancı teknik adamlara külliyen karşı olduğumuz manası sakın ola çıkarılmasın! Örneğin merhum Jupp Derwall… Türk futboluna katkılarını nasıl unuturuz? Örneğin… Sepp Piontek… Her ikisi de baş tacımız… Ya öbürleri? Yani Ulusal Takım’la yolları kesişen yabancılar… Getirdik, günü kurtarma adına! Sonra mı? Ceplerine dolarları koyduk, ülkelerine postaladık! Ulusal Takım’ımızı Avrupa’ya kimler taşıdı? Tabi ki yerliler… Mustafa Denizli, Fatih Terim ve Şenol Güneş… Yabancı var da, ben mi unuttum?
‘SIFIR ÇEKTİK’
EURO 2020 finallerinde sıfır çektik, ülkemize döndük! 2022 Dünya Kupası finallerini hedefledik, büyük avantaj yakaladık, kullanamadık, tekrar hayal kırıklığına yelken açtık! Evet, başarısızdık, faturayı Şenol Güneş’e kestik! Üstelik dört maç kala! Sanırsınız ki, tek hatalı o! Asıl aktörleri unuttuk, yani sahadakiler! Günü nasıl kurtarırız? Tabi ki klasik siyaset, yabancıya sığınırız, tıpkı geçmişte olduğu gibi!
‘SANIRIM ELİNDE SİHİRLİ DEĞNEK VAR’
Tanıdık birisi Stefan Kuntz… Tamam, tanıyoruz da, ya mesleği? İşte burada duracaksınız arkadaş! Bizim yerli hocalarımız hangi güne duruyor? Bu seçim, bir çok yerli hocamıza haksızlıktır, hakarettir! Gördük ki, gerek Hamit Altıntop, gerek Stefan Kuntz, bir ekip projelerden kelam ediyor, şaşırmamak elde değil! Niçin mi? Ulusal Ekip, ülkemizin en üst düzeyde ve yarışmacı grubudur… Proje grubu değil! Amaç yoksa, siz de yoksunuz! Sanırsınız ki,Stefan Kuntz’un elinde sihirli değnek var, bi dokunacak, Ulusal Kadro ayağa kalkacak!
‘BİRİ GELİR BİRİ GİDER’
Güldürmeyin allahaşkına! Bu oyunda özgüven hissiniz yerle – bir olmuşsa, vay halinize! Esasen kümede işimiz mücizeye kalmış! Yahu Letonya’nın eti – budu ne ki? Koca bir birinci yarıda dişe dokunur bir konumumuz olmaz mı? Üstelik yenmemiz gereken bir maç! Hoca manasında birileri gelir, birileri masraf, bu madalyonun bir yüzü! Öbür yüzü mü? Bir çok birincisi başaran sizlerin bu kadar makûs oynamaya hakkınız var mı? Üstelik Letonya asla bizim ayarımızda bir ekip değil! Yanılıyor muyum? Bir önemli şut, bir poziyon olmaz mı arkadaş!
‘UMUTLARIMIZI KASIM AYINA TAŞIDIK’
Haydi bunları geçtik, oyun kuramadık, oyun! İkinci yarıda biraz kıpırdanır üzere olduk, gelin görün ki, golü kalemizde gördük! 70. dakika… Olacak iş mi bu? Ahhh Merih Demiral, ahhh! Hani basiret bağlanmaya görsün, her türlü iş kazası başımıza geliyor maalesef! İtalya maçındaki üzere Merih kardeşimiz kendi kalesine gol attı! İpe çekecek halimiz yok! Neyse ki 76’de Serdar Dursun’la skoru eşitledik, umutlarımızı bitiş düdüğüne taşıdık! 86’de Cengiz’le umutlandık, kaleciye takıldık! Uzatmanın son saniyelerinde Burak ceza alanında düşürüldü, VAR devreye girdi, orta hakem inceledi, beyaz noktayı gösterdi. Atışı Burak kullandı, kaleciyi zıt köşeye yatırdı, umutlarımızı Kasım ayına taşıdık, bravo kaptan, ayağına sıhhat…
TARİHE BORÇ ÖDEDİK – ATTİLA GÖKÇE / MİLLİYET
Olacak şey değil. 80 dakika dalga geçtik, uyuduk, uyuttuk ve son on dakikada futbolu hatırlayıp akıl almaz bir galibiyetle coştuk. En azından tarihe borcumuzu ödedik. Bu galibiyet ne kadar tartar? Açar mı kapıyı Katar? Bilmiyoruz… Yeniden de teşekkür ediyoruz. On beşinci dakikada dördüncü kornerini atıyor Letonya. Neyse ki duran toplarda defansif çalışmalar yapmışız. Ya ofansif hazırlıklar? O biraz eksik kalmış üzere. Stefan Kuntz, Ulusal Takım’ın daha yaratıcı oynayacağını söylemişti. İyi niyetli bir mesaj… Yaratıcı oyunu kim istemez.. Ancak olmuyor. İki kanattan yükleniyoruz ancak rakip ceza alanında, ceza yayının oralarda şut atacak vakit ve alan bulamıyoruz.
‘CESUR OYNAMAMIZ GEREK’
Letonya, biraz da ilkel savunma anlayışı ile Bizim Çocuklar hamleye kalktığında çabucak kendi yarı alanında “toplanma” alarmı veriyor. Burak, Orkun, Kerem… Ya da kim girdiyse içeri, topla buluşamıyor. Şut atacak fırsatı bulamıyor. Dünya Kupası elemelerindeki son bahtımıza tutunabilmek için biraz yiğit oynamamız, riskleri göze alarak golü aramamız gerekiyor. Hayır, o denli yapmıyoruz, yapamıyoruz. Düz mantıkla sağdan Cengiz’le, soldan da Caner’in bildiğimiz ortalarıyla aktiflik gösteriyoruz. Lakin o toplar ne Burak’la, ne de yanındakilerle buluşuyor. Hudut bozucu kalabalıkta topu kaybediyoruz… Adamlar çok çabuk… Bizim boşluklara dalıyorlar ve en berbatı korner kazanarak duran toplarla golü arıyorlar.
‘İSTATİSTİKLERE BAKIP GÜLÜYORUM’
Ulusal Takım’ın alana çıkan onbiri de sıkıntılı. İtalya’daki Euro 2020 maçlarında da dikkatimi çekmişti… Hakan Çalhanoğlu ya da kadro arkadaşları… Birbirleriyle oynamıyorlar. Bir kopukluk, bir soğukluk kelam konusu. Stefan Kuntz ve Hamit Altıntop’un bir durum tespiti yapması, varsa sıkıntıları çözmesi gerekiyor. Bu hikayeyi anlatırken istatistiklere bakıp gülüyorum… Topa sahip olma 67/33… 3’ü isabetli 10 şut atmışız. Kornerlerde karşılıklı rahmet (!) var… Fakat gol yok… Bir hür vuruşta Burak’la Hakan topun başına geliyorlar. Burak istiyor ve vuruyor. Aut!.. İkinci yarıda bir diğer hür vuruş… Bu kez da Caner var Hakan’ın yanında. Bir mühlet sessiz birbirlerine bakıyorlar. Sonra Caner uzaklaşıyor topun yanından. Hakan’ın vuruşu hoş lakin yandan az farkla aut!
‘KUNTZ’UN SÜKUNETİ’
Tablo üzücü.. İstatistikleri de boş verin. Kandırmayalım kendimizi. Bu yavaş ve temposuz oyundan bir şey çıkmıyor. Daha da üzücü olanı, Stefan Kuntz’un sükuneti… Bir tahlil arayışı bekliyoruz lakin maç akıp gidiyor. Halil Dervişoğlu’nu çağırıyor oyun… Bakalım Kuntz ne vakit duyacak bu çağrıyı? Bekliyoruz… Hoca Orhun’la Serdar’ı, Caner’le Rıdvan’ı değiştiriyor. Değişen bir şey yok… Bunlar atak değil. Berbat paslar, yavaş oyun, top kayıpları devam ediyor. Orta alanda sallanarak oynarken topu kaptırıyoruz… Adamlar boş bıraktığımız alanda koşarak ceza alanımıza yöneliyorlar.
‘İKİNCİLİK HAYALİMİZ VAR’
Geç kalıyoruz. O itiş kakışta Merih kendi kalesine atıyor golü… Hiç şaşırmıyoruz… Üzülüyoruz. Tahminen bu gol meyyit toprağını eşelememize yardım eder. Evet, o denli oluyor. Halil’i de alıyor Hoca… Zeki’den Cengiz’e, ondan yumuşak bir plaseyle havadan Serdar’a… O da makul dokunuyor kafayla… Neyse beraberlik golünü buluyoruz ama… Çok istiyoruz, konuma giriyoruz, dakikalar geçiyor golü bir türlü atamıyoruz.. Maç uzunluğu yürüyen ve dolanan ekip nihayet futbolu hatırlayıp inanılmaz bir tempo ile galibiyeti arıyor. İşte Burak’ın kazandığı penaltı, işte Burak’ın golü… Oh be nihayet yeniyoruz… Ah be çocuklar son on dakikada mı oynanır futbol!… Neyse, neyse… İkincilik hayalimiz var artık. Bakarsınız olur… Aşikâr mi olur!
EN SON UMUTLAR ÖLÜR – SERDAR SARIDAĞ / MİLLİYET
2022 Dünya Kupası yolunda herhalde Türkiye kadar kümesinde böylesine iniş-çıkış yaşayan öteki bir ülke yoktur… Elemelere, EURO 2020 finalleri orta vermese tahminen bu kadar kaosu yaşamazdık. O turnuvanın kara bulutlarını hoca değiştirerek bile dağıtamadık. Norveç beraberliği ile tüm umutlarımızı ikinciliğe bağladık. Letonya kabusumuzla dün akşam deplasmanda yüzleştik. Baskı kurmaya çalıştık lakin rakip, her maçta olduğu üzere yeniden bize karşı çok dirençliydi. Stefan Kuntz, kısıtlı vakitte çıkış yolunu arıyordu. Ancak çok da kolay değildi. Taktiksel tahlil bulabilirsiniz ancak kısa vakitte ruhsal tahlili bulmak elbette kolay değildi. Birinci yarıda, 18. dakikada art direkte Merih topla tam da istediği formda buluştu ama orada bir santrafor refleksi göremedik. Cengiz’in 29. dakikadaki uzaktan şutunu kaleci Ozols son anda kornere çeldi.
‘ÇIKMADIK CANDAN UMUT KESİLMEZ’
Birinci yarının dişe dokunur en kıymetli durumları yalnızca bunlardı. İkinci yarıda yeniden inişli çıkışlı bir oyunumuz vardı. 70. dakikada Merih’in kendi kalesine attığı şok gole refleks göstermemiz gerekiyordu ki o gol 76. dakikada Cengiz’in ortasına başla dokunan Serdar Dursun’dan geldi. 86. ve 90. dakikalarda Cengiz bulduğu konumlarla bizleri umutlandırdı lakin beklediğimiz o gol bir türlü gelmedi. Uzatmalarda yaşadığımız karamboller de umutlarımıza deva olmuyordu. Hollanda ve Norveç galibiyetleriyle başladığımız bu macerada son umutlarımız son iki maçta birer birer eriyip gitti derken Burak Yılmaz’ın 90+9’da attığı penaltı golü gelecek ismine bu ekibi çok diğer bir havaya soktu. Çıkmadık candan umut kesilmez derler ya galiba o denli bir şey oldu.
YENİ ÜYE OLANLARA 10 TL İKRAM
Milliyet
