Türkiye’de koronavirüsün görülmesiyle birlikte hastanelerde kurulan Covid-19 ağır bakım servislerindeki sıhhat çalışanları, gece gündüz özveriyle çalışıyor. Sağlıkçılar canlarını hiçe sayarak hastaları sıhhatlerine kavuşturmak için gayret ediyor. Ağır bakımda aileleri yanlarında olamayan hastaların yeme, içme üzere tüm gereksinimlerini da sıhhat çalışanları karşılıyor. Sıhhat çalışanları, hastaları yaşama döndürebilmek için savaş verirken bir yandan da ortalarında duygusal diyaloglar yaşanıyor. Kimi vakit hastalar son isteklerini sıhhat çalışanlarına iletirken, kimi vakit da kendilerini kurtarmaları için yardım istiyor, ailelerine veda notları yazıyor.
YENDİĞİ COVİD-19’LA ÇABAYI ANLATTI
Samsun’daki pandemi hastanelerinden Canik ilçesinde özel bir hastanede Covid-19 ağır bakım hemşiresi olarak misyon yapan Neslihan Sarıcaoğlu da, özveriyle çalışıp, salgınla savaşan sıhhat çalışanlarından biri. Yakalandığı koronavirüsü, 1 haftalık tedavisi sonrası atlatıp, sıhhatine kavuşan Sarıcaoğlu, misyonunun başına döndü. Tıpkı serviste çalışmayı sürdüren Sarıcaoğlu, koronavirüsle çabada hastalarıyla yaşadığı duygusal anları anlattı. Neslihan hemşire, hastaların tedavi süreçlerinin çok güçlü geçtiğini, yaşadıklarının kendilerini de çok etkilediğini söyledi.
‘BENİM GÖZÜMDE BEBEK GİBİLER’
Covid-19 hastalarıyla yakın temasıyla kendisinin de bu hastalığa yakalandığını belirten Sarıcaoğlu, “Bende başlangıçta boğaz ağrısı olmaya başladı. Maskeden kaynaklı olduğunu düşünüyordum, fakat doktorlarımızla görüşüp analizleri yaptırınca koronavirüse yakalandığımı öğrendim. Daha sonra bir hafta kadar meskende tedavi olduktan sonra atlatıp tekrar vazifeme döndüm. Bizim için burası çok kuvvetli bir süreç fakat hastalar için çok daha güç bir süreç. Onlar benim gözümde bebek gibiler. Şu an bize çok fazla muhtaçlar. Aygıta bağlı olsalar dahi teneffüs meşakkatleri devam ediyor hastalarımızın” dedi.
‘BENİ BIRAKMA, KORKUYORUM’ YAZDI
Ağır bakım servisinde çok fazla duygusal anlar yaşadıklarını söz eden Sarıcaoğlu, “Ağladığım vakitler bile oldu. Biz burada hastalar ile duygusal bağ kurmuş oluyoruz. Aygıta bağlı oldukları için aslında uyanıklar, ancak konuşamıyorlar. Ellerimize ‘Beni bırakma’ yazmaya çalışıyorlar harf harf. Bizler de bu hastalarımızın hayatlarını kaybettiğini gördüğümüzde önemli manada duygusal anlar yaşıyoruz. Genç bayan bir hastamızdı ‘Beni bırakma’ yazan. Teneffüs ıstırabı ile gelmişti bize. Daha sonra entübe edilmek zorunda kaldı. Bizim elimizi tutup uyumak isterdi. ‘Yanımda durun, elimi tutun’ diyerek uyumak isterdi. Elime parmağıyla harf harf ‘Beni bırakma, korkuyorum’ üzere şeyler yazıyordu. Bu hastamız hayatını kaybettiğinde biz de çok önemli manada duygusal çöküntü yaşatmıştı” diye konuştu.
‘AİLELERİNE VEDA NOTLARI YAZANLAR OLUYOR’
Hastaların kâğıtlara veda notları yazdıklarını lisana getiren Sarıcaoğlu, “Yazılan notlarda genelde ‘Nefes alamıyorum’ yazanlar oluyordu. Ailesini çok fazla özlediğini söz edenler oluyordu. ‘Buradan çıkabilecek miyim’ diye yazanlar oluyordu. Genç hastalarımız da var bu süreçte. Yazı yazabilenler önemli manada duygusal notlar yazıyorlar. Ailelerine veda eder usulde yazı yazanlar oluyor. Bu anlar bizi çok duygulandırıyordu. Lütfen herkes maskesini taksın. Bize bu süreçte herkesin yardım etmesi gerekiyor” sözlerinde bulundu.
Milliyet
