Bir lojistik firmasında yıllarca çalışan TIR sürücüsü, fiyatlarının ödenmediği gerekçesiyle iş mukavelesini feshetti. Haklarını alamayan sürücü, İş Mahkemesi’nin yolunu tuttu. Aylık minimum fiyat fiyatında sabit fiyat ile ek olarak sefer başına 600 aldığını, fiyat alacaklarının ödenmemesine dayalı olarak iş akdini haklı sebeplerle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı alacağına hükmedilmesini talep etti. Davalı şirket, davanın reddi gerektiğini savundu. Uzman raporunu temel alan mahkeme, davanın kabulüne karar verdi.
Davalı, kararı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Geçtiğimiz günlerde kararını açıklayan daire, sefer primlerinin nasıl hesaplanacağına dair değerli kriterleri netleştirdi. Kararda şöyle denildi:
“Somut olayda davacı milletlerarası TIR sürücüsü olarak aylık fiyat ve sefer primi karşılığında çalışmaktadır. Dinlenen davacı şahidi Azerbaycan ve Ermenistan’a gidildiğin vakit 600 Dolar, Gürcistan’a gidildiğinde ise 400 Dolar sefer primi verildiğini beyan etmiştir. Verilen paranın içinde yakıt masrafı hariç olmak üzere yapılan masrafların de olduğunu, davalı şahitleri ise yol harcırahı ismi altında bir ödeme yapılmadığını, yapılan ödemenin sürücülerin yemek gereksinimi, araç masrafları ya da resmi sarfiyatlar için verildiğini belirtmiştir. Davacı şahidi her ne kadar husumetli ise de, yurtdışı seferlerinde sürücülere harcırah verildiği ve bu harcırahtan sürücüye 300 Dolar ile 500 Dolar ortası bir ölçünün kaldığı anlaşılmaktadır. Bu doğrultuda şahit beyanları ve emsal evrak dikkate alındığında davacıya sefer primi ödemesi yapıldığı lakin sefer priminin içerisinde gümrük, park sarfiyatları üzere masrafların de bulunduğu anlaşılmakla, mahkemece bu sarfiyatların ne kadar olduğu araştırılmalı gerekirse şahitler tekrar dinlenmek sureti ile verilen fiyattan ne kadarının sürücüye kaldığı belirlenmeli sonucuna nazaran de fesih olgusunun tekrar kıymetlendirilerek karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.”
