İslahiye’de 20 yıl evvel 15 civarında olan teneke soba imalatçısının sayısı 1’e kadar düştü. Çanakçı’nın 55 yılda 20 ye yakın yetiştirdiği çıraklar meslekte geleceğini görmeyince farklı işleri tercih etti.
Sayı azaldı
Kaloriferli daireler, elektrik, şofben, güneş gücü ve klimaların yaygınlaşmasıyla birlikte kentte soba üretimi yapan esnaf sayısı da azaldı.
Bir periyot kışın vazgeçilmezi olan teneke soba yerini, son periyotlarda kullanımı artan kömür sobaları, klimaya ve elektrik şofbene bırakmaya başladı.
Cazibesini kaybetti
Kışın etrafında oturup yaydığı sıcaklıkla ısınılan soba birtakım köy meskenlerinde hala kullanılmaya devam etse de üretici sayısı azaldıkça meslek de cazibesini kaybetti.
Sobacılığın dede mesleği olduğunu, kendisine de babadan kalan mesleği yaklaşık 55 yıldır yaptığını söyleyen Osman Vehbi Çanakçı, şöyle dedi:
Evvelden siparişlere yetişemiyordu
“Dede, baba mesleğini 55 yıldır yapıyorum. Mesleğin altın bilezik olduğu devirde büyük bir dükkanda kalfa ve çıraklarla çalışır, kışın hazırlığını yaz ayında yapmamıza karşın siparişleri yetiştiremezdik.
Son 15 yıldır ise 36 metrekare olan dükkanda mesleği gelişen teknoloji karşısında ayakta tutmaya çalışıyorum.
100 yıllık aile mesleği çocuklarım yapmak istemeyince benimle birlikte maalesef yok olacak. 55 yılda 25 yakın çırak yetiştirmeme karşın mesleğin geleceğini görmedikleri için farklı mesleklere yöneldiler.
Tek başına çalışıyor
Şu anda tek başıma çalışıyorum. Mesleği 20 yıl evvel 10 kişi yaparken şu anda bir tek ben kaldım. Her şeyin fabrikasyonu çıkınca, teneke soba, kuzine sobayı kimi köylüler ile ekonomik durumu iyi olmayan vatandaşlar tercih ediyor.
Bir odun sobası üretirken en az 10 sefer elden geçiyor. Mesleği tamirat işleri yaparak ayakta tutmaya çalışsam da tek ıstırabım mesleğin benimle birlikte yok olacak olmasıdır.”
Milliyet
